Gece en çok seni dinlesem benim için yazdığın şiirleri okurken.
En çok seni beklesem hiçbir şey demeden.
Ve sımsıkı sarılmanı beklesem
Ben hıckırıklara boğulurken.

Öylesine yaşadığım bu hayatın,
En büyük sebebiydin sen.
Hayata puslu pencerelerden bakmaya cezalıysam
Giderken kalın perdelerle kapattığın penceremin
Güneşimin engellemesine razıyım.

Kendi doğrularımla yürüdüğüm yollarda
Kendi renklerimi taşıdım hep.
Hatta hiç gri olmadım.
Hiç kimseye mavi boncuk taşımadım
beyaz örtüler altında.
Gökyüzü gibi oldum alabildiğince masmavi
Deniz gibi oldum derinlerimde sessizlik.
Ayışığının yakamozu düştü bazen üzerime.
Ama kimsenin gülüşünü çalmadım gözlerinden.

Doğmakta acele etme ey güneş...
Bu gece derin bir uyku çekesim var..
Rüyama girerse eğer
Kollarında uyuyasım var...
Geçmekte acele etme ey zaman...
Bu anı doya doya yaşayasım var...
Öyle çok hayalini kurdum ki,
bu buluşmamız hep sürsün diye,
Saatleri bile durdurup
En çok seni dinleyesim var.(mehmet külte 2021)