GEÇTİ O GÜNLER!

Ne güzeldi hava, gökler maviydi;
Ağa paşa köylü, hep müsaviydi;
İnsanların içi, sevgi hâviydi;
Havalandık dostum, geçti o günler!

Eşref mahlûk kılmış Rabbim insanı;
Örnek alsın diye Yüce İnsanı;
Dost bilmeli lakin insan insanı;
Pâyelendik dostum, geçti o günler!

Su varmış bir zaman bir tas içmeye;
Yol varmış ilerde gelip geçmeye;
Âmâdeymiş gönül hemen uçmaya;
Yayalandık dostum, geçti o günler!

Sapa kaydı bazı dostların sesi;
Pek değerli bir kısmının nefesi;
Gayri anladım ki “sesini kes”i;
Hayâlandık dostum, geçti o günler!

Muhabbette “be” pilanım olmadı;
Pilansız insandan fazla kalmadı;
Ondan çok sevenim, işte olmadı;
Boyalandık dostum, geçti o günler!

Her gelene artık dostum der miyim;
Ardıma bakmadan hep gider miyim;
Daveti görmeden el eder miyim;
Mayalandık dostum, geçti o günler!

Önemsedik yalnız, namazda safı;
Düşünmüyor kimse ettiği gafı;
Nerden bulacaklar ben gibi safı;
Foyalandık dostum, geçti o günler!

Önceleri pek çok, sınıfta kaldım;
Akıllandım artık dersimi aldım;
Sınav sorusunun hepsini bildim;
Oya’landık dostum, geçti o günler!

Murat Kahraman
23 Şubat 2021/İstanbul