ÜÇ NEFES
yitik yağmurlar kovalıyorum
bütün mavileri çaldırdığımdan beri hiçbir bulut getirmiyor yitirdiğim takvimleri ve sen durmadan kanayan bir yaradan sızıyorsun aklımın karanlığına kırılıyor parmakları bir perinin yetimsiz büyüler soldurup göğsünde gecenin kayboluyor bir karanlıkta sözcüklerim ben her tılsımda kendime dönüyorum kurak çöller biriktiriyorum bütün yağmurları yitirdiğimden beri hiçbir serap getirmiyor misketlerimi ve sen hiç düşmeyen bir gözyaşı oluyorsun ağaran sakallarımda tükeniyor efsunu bir gecenin ben hep aynı kabusta çığlık çığlığa ve bir ilmeğin ucunda boğum boğum üç nefes sayıyorum... FATİH ŞAHİN IŞIK ŞAHBEYİT |