Evlenip yuva kurduk, gece gündüz çalıştık
İktisat kanaatla, geçinmeye alıştık

Her maaş zekatını, asla vermeden fire
Mutlaka bulup verdim,yakında bir fakire

Bir oğlan ve iki kız,üç çocuk ard ardına
İhsan etti yaradan bu fakirin yurduna

Sekiz yıl geçti birden,sevgiyle mutlulukla
Kimi eşik beşikte, üç can gülü çocukla

Üç beş kuruş bir yere, biriktirip artırdık
Eşim ile baş başa, meşveret ettik artık

Neye yatırım yapsak,ev araba, arsa mı?
Az daha biriktirsek, biraz daha dursa mı?

Gel dedim hanım gençken kutlu yola gidelim
O güzel farizayı erken eda edelim

Gözlerinde gül açtı,sevinçten sendeledi
Çocuklar daha küçük,ya onlar, onlar dedi.

Önce Rab’be sonra da annenlere emanet
İnşallah hayır olur,gerçek olur bu niyet

Bir heyecan düştü ki, hazırlığa başladık
Önce içimizde ki şeytanları taşladık

Gitmeden çok dostlardan,işitip duyuyorum
Her biri farklı farklı bakıp yapıyor yorum

Kimisi hac denince yüz ekşi ağız bükük
“Araba ev alsaydı,hem de çocuklar küçük”

Nice servet yediren,içki kumar şaraba
Demiş:” para dökecek bir fuzuli Arap’a

O parayı fakire verse iyi olurdu
Çok daha fazla sevap,fazla hayır bulurdu”

Duydum ya gülüp geçtim,acı bir tebessümle
Beni ta candan vurdu,işittiğim her cümle

Zekatı veren benim,fakiri kollayanım
Meyhurun fetvasına gel de üzülme canım

Yıllar geçti o güzel yolculuğun üstünden
Bir ikrah geldi bana,menfaatin dostundan

Ne zekatla ne hacla olmadım asla fakir
Evim de arabamda oldu zamanla şükür

İçki sigara kumar,ne hiç israfım oldu
Ne aç açıkta kaldım,ne de çok küpüm doldu

Bir ömrü savdık böyle,akıbet hayreylesin
Hayatımdan bir kesit,dostlarım seyreylesin