tambur..
tamburdan parmaklarını çekince gece
dondu rakkase tanrıyı neresesinde susturduğunu unutunca insan yeltendi bilinmeze ilk aklına gelen kendinden yana değildi hiç aklına son gelecek olanı bekledi tamburdan parmaklarını çekince gece durdu rakkase söylenceler içinde bir ritim tutturdu üç maymunun yükünü tek başına yüklenince yoktan olan kilitten önce maymuncuğa sırnaştı kapı artık yangında son kurtarılacak olandı insan tamburdan parmaklarını çekince gece sustu rakkase insan insanın içinden geçendi ancak bildi ve korkakça yolları tek başına yürüdü her kavşakta kendini sınarken, hiç yanlış bütün doğruları götürdü.. nûn.. |