Selçukludur öz yurdumda şenim ben
Toprağımın her zerresi pulum ben
Gurbetteki sevdiceğe yolum ben
Buram buram Ahlat koktu arkadaş

Ahlat toprağı derman oldu yaraya
Yoklukları koyamadık daraya
Yıllar yılı ölüm girdi araya
Gidenlere ağıt yaktık arkadaş

Hastalandık akrabayla avunduk
Kör talihe sövüp sayıp kavrulduk
Umut ettik boş vaadden yorulduk
Boş kaşıkla savaş ettik arkadaş

Dost belledik gözümüzde yaşları
Her gün soframızda bulgur aşları
Yazı yoktur dokuz aydır kışları
Her öğünde kemer sıktık arkadaş

Ezan sesi yankılanır adeta
Çalışkandır düşkün değil rahata
Türk İslamdır asla etmez bir hata
Ahlatlı’ya kurban olduk arkadaş

Öküzlerin sırtlarını kaşırken
Buğdayları kucaklarda taşırken
Aktaşlardan yollarımı aşırken
Ahlat’ıma türkü yaktık arkadaş

Yabalarla buğdayları savurduk
Çorti yedik,kavurgayı kavurduk
Çocukluğu yaşamadan bitirdik
Birden bire dizden düştük arkadaş

Tarlalarda başak başak toplarken
Ekinleri harman yapıp saçarken
Gam üstünde türküleri yakarken
Bereketi haktan bildik arkadaş

Birgül OTLU yakın etti ıradı
Bu dünyadan alamadı muradı
İlkbahar yaz tüm mevsimler karadı
Ahlatını mesken tuttu arkadaş

24 Aralık 2013
Birgül KIRKLAR OTLU AHLAT