ÖLEMEZSEM EĞER
İçimdeki yalnızlığı mısralarıma taşıdım yine
Hüzünden arta kalan zamanı sözcüklere Acıyla aşina olan bedenimin yansımasıydı kelimelerin Her anı devrik kaldı öznesiz cümlelerin Ellerimden tuttu yalnızlığın,başımı usulca okşadı merhametin ve sıkı sıkı sarıldı cesaretin Hiç bitmek bilmez mi bu kahrolası esaretin Adına şiirler yazılmalı ve seslenmeli kainata haykırarak Yaşanmalı inadına aşk yalın,sade,saf, çırılçıplak Bu nasıl aşk böyle usul usul, yavaş yavaş bedenimden eririm Yokluğunda yaşayamam zerre zerre her yerimden ölürüm Uslanmaz deli gönlüm alışır usul usul erimeye zerre zerre ölmeye Şayet ölemezsem razıyım gel Beni diri diri gömmeye |
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.