ÖĞRENİLMİŞ ÇARESİZLİĞİM
Sevda yükünü çektiği biçare yüreğimin
Tutuştu hasreti güpegündüz Gecenin en alacakaranlığında avutmaya çalıştığım özlemim Yare hiç kavuşamayacak kadar umutsuz Aşkların en karasına bağlandı yine bu ayran gönlüm Düşlediği yerinden vuruldu ahmakça Olması imkansızın hayaline kapılan avare benliğim Vaçgeçmeyi beceremez, yine peşinden gider fütursuzca Doyasıya yaşadım sevdayı, gönlümün en platonik yerinden Hiç olmayışına bile hasret sevdalarım var benim Gönlümün ayarttığı yok olası yalnızlığım Hep aynı varoluşu kanıksadı, öğrenilmiş çaresizliğim |