BEN BENDE DEĞİLİM
Boşa ağlamışım, boşa gülmüşüm.
Şu yalan dünya, boşmuş be dostlar. Dünyanın rengine, boşa kanmışım. Şu hayat beni, yordu be dostlar. Kime iyi dedimse, vurdu sırtımdan. Asılsız yalan söz, etti ardımdan. Usandım, bıktım, bezdim canımdan. Ömrüm sona doğru, geldi be dostlar. Kendimi dağlara, vursam diyorum. Maziyi andıkça donuyor kanım. Bunca dertten sonra, hiç gelir ölüm. Ben kendimden bile, bıktım be dostlar. Gurbetin karanlık, dar yollarında. Gezerim derman yok, şu dizlerimde. Hasret damlaları, hep gözlerimde. Şu yürek virane, oldu be dostlar. Deryada vurgun, yemiş gibiyim. Gezerim boşlukta, sanki deliyim. Hayata küsmüşüm, dilsiz ölüyüm. Ben bende değilim, bitmişim dostlar. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Kalemi ve yüreği candan kutlarım.
Selam ve saygılarla.