Özleyenler Kavuşur !
EY İNSANOĞLU !
Sevgiyle dokunduğun, her yerde çiçek açar. Gönüller bir süzgüdür, iyiyi bulur seçer. Ayrılır bir gün yollar, aradan yıllar geçer. Gecelerin üstünden, karanlıklar savuşur ! Hasretlik baki değil, özleyenler kavuşur ! Gezindiğin her köşe, bir çok anıyla dolar. Takvim yapraklarında, ümitler gün gün solar. Akşam kızıllığında, gözlerin ufka dalar. Gecelerin üstünden, karanlıklar savuşur ! Hasretlik baki değil, özleyenler kavuşur ! Aklına birlikteyken, gezdiğin yerler düşer. Sol yanın acır biraz, başına keder üşer. Konuşmak istemezsin, aklın karışır, şaşar. Gecelerin üstünden, karanlıklar savuşur ! Hasretlik baki değil, özleyenler kavuşur ! Gerçek sevgi üstündür, maldan, mülkten, paradan. Bu sevgiyi gönlüne, yerleştiren Yaradan. Gün gelir engelleri, kaldırınca aradan. Gecelerin üstünden, karanlıklar savuşur ! Hasretlik baki değil, özleyenler kavuşur ! (Onuncuköylü) İsmail SIKICIKOĞLU |