SONSUZLUĞUN TİNİNDEN GELEN
Zamanın Ruhu,
Durur karşısında Sonsuzluğun Tini’nin, Günün getirdiği ile açılan sığ sulara, çarpışır Sonsuzluk ikliminin rahmet yağmurlarıyla, Mana bazen Madde bulamaz bürünecek... Ürkekçe konar bir şairin mısralarına İlhamını Aşkın olandan alan... Zaman Mekanla kesişir, An’da açılır sonsuz olasılıklara, Evrenin ta kendisi insanda beden bulur, Dökülür sanata Aşk’la... |