başın için..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın benim hayatımda mutlu cümleleri olan insanlar yok, dedim.. anladın ve sustun..
bir müddet soluklanalım aramızda dinsin o meşum mesele dinsin elindeki evi ekmeğe yetiştirmeye çalışan işçi dinsin meydan düelloları, kavram konçertoları komün değerlerden bahseden yeni yetme ibneler hepsi dinsin sokak aralarında ay ışığından kaçan uykular bilir şah damarından kesilmeyen bir aşk sadece kanar bir müddet soluklanalım dinsin hırpalanmış çocuklar ve sobelenmemiş tanrılar meskun mahallerde miskin mevzular için çağlar açıp çağlar kapatacak cümleler kurmayalım klas hainler çıkmasın içimizden yıkılmadık vatan indirilmemiş bayrak kalsın biraz soluklanalım dinsin kahramanların sınırlarda ağlayan hayaletleri med ceziri bir doğa olayı sanan cinnet ehli bilmez evet, bazen tanrı kanımızla okşuyor bizi sen bile hep ağlamaya geldin bana çünkü omzum bir giyotinin dibi nûn.. |