Dün gece!

Sen uyurken vafasız, gecenin kucağında
Bulutlardan ağular aldım içtim dün gece
Yıldızlara tutunup, daldım ay saçağında
Ömrümün baharını, düşte biçtim dün gece

Şamdanları üfledim, mumu alevden söktüm
Dağıldı tüm masalar, sabaha kadar tektim
Kadehlere sığındım, meylere derdim döktüm
Mazimi ortaya yere sensiz saçtım dün gece

Pencereden belirsiz bir gölge daldı yine
Yüreğimde tarifsiz, bir acı kaldı yine
Düşlerime maziden bir anı geldi yine
Son kadehte sarsıldım benden geçtim dün gece

Ne de çabuk tükettik, ayları, mevsimleri
Kestiler kavakları, yitirdik isimleri
Canlandırdım gözümde, o eski resimleri
Albümden yine seni seni açtım dün gece

Utangaç gözlerini kaçırmıştın ya benden
Hani karşımda durup, gül istemiştim senden
Gönlümün mahçup resmi, aklımda kalan dünden
İşte o resmin var ya, onu seçtim dün gece

Biraz meyhaneciyi, az da hüzzam dinledim
Kapıldım bir şarkıya, mırıldandım, inledim
Meyhaneci yorgundu, gidecekti anladım
Gün doğdu tan ağardı, ordan kaçtım dün gece

H. Işık. 6/2/21