NANKÖR ALMANYA..
Hatırlar mı sın sana ilk geldiğim o akşamı
Berlin ? Karlı bir kış akşamıydı. Rüzgar karı savuruyordu O yüz yıllık binaların yüzüne Hayatın iniş ve çıkışlarını Bilmezdim daha Sana o ilk geldiğim zamanlar. Önce buzdan akşamlarınla tanıştım Sonra soğuk sabahlarda sokaklarını Her sabah işe koşturan insanlarla Yarışa tez alıştım... Unutulurmusun ki ; o bitmeyen Çile çektiren gurbet ! Koşturduğun korkulu akşamlarda Karl Max str de endişelerle beni. Az mı teptim kaldırımlarını Frankfurt Offenbach’da ... Sen aldın ümitlerimi Jeans fabrikasında Uykusuz yarışırken makinalarla Üç mark karşılığında. Onca yıl hasretim sığındı yıllarına Benden çalıp ömrümü Berlin’den Frankfurt’a kadar Sokaklarına savurdun ! Hiç durmayan kollar ister Akort çalışmaların Sanki bizler birer makinaydık Makinaların ise insan. Artık durunca yorgun sessiz ’Dışarı’ diyorsun Nice meçhul işçilerine... Onlar ki seni, savaş sonrası Yitip kaybolan şehrini Yeniden yurt yaptılar Yeniden seni Almanya Zengin bir ülke yaptılar. Nankör Almanya !.. Aygün Deniz 03.02.2021 |
ne güzel duygulu şiirdi
tebrik ederim Aygün
nice eserlere
sevgiler uzaklardan