Siyah çığlıklar!!
gece yüreğini yalnız ve boğuk
bir karanlığa mahkum edenlere gebedir hep __ve ansızın doğar kara bebek__ onlar görmemek için gecenin hırçın bebeğini ve duymamak için geceyi yırtan o siyah çığlıkları kafalarını yeşil yastıklarına gömerler iki dudağın arasında buz tutar ah´ları anaların perde arkalarına yaslanmış omuzların yükü her geçen gece daha da ağırlaşır geceye mahkum evlatları beklerken ömür geçer bir gece de karanlığa bakan kara gözlerden ve sorgu başlar dilden maziye __nerede yanlış yaptım ben__ ne gece tutar gayrı boğazda düğümlenen sedayı ve evladı bekleyen anaları ne de karanlığa bakan gözler susuz kalır o sorunun ardından __ve zinhar sel olur__ ...denizle gardaş anaların gözyaşları... Elif Türk Aylar sonra yeniden merhaba dostlar.. |