EFENDİM.Karanlık dünya görünmez sana. Yaralı gönülle çıkma meydana, Sakın kıyma can yaşayan cana. İster yaşat ister öldür efendim. Gelmişim dünyaya fakir giderim. Bazen konuşurum isyan ederim. Olmuş yoksulluk benim kaderim. Gerçeği hiç bulamadım efendim. Ahları çekerim ben ne gelir elden. Vazgeçmez gönül maral güzelden. Cahiller anlamaz sazdan sözden. Benim derde çare varmı efendim. Fehmi. Kimileri düşünürler kimileri söyler. Zengin sömürüyor fakirler neyler. Olmuştur viran şehirlerimiz köyler. Bana dostlar deli diyor efendim. |