SON
Bunalırsın ya böyle
Sebepsiz yere Yerle gök arasındaki alevlerde Kayboluyormuş gibi olursun. Ölürsün. Kendinden kaçacak yer yoktur. Aynalar ağlar paramparça yaşlarla. Yaşlar ve yıllar akıp gider usulca. Şimdi dünya ellerinde Hükmetmek ne mümkün? Kayıtsız ve şartsızdır bağlılığın. Bağımlılığın, acıya. Doymayacak kadar açken aşka Büyülü sözlere ihtiyacın yoktur Yalnz kumsallarda. Gecenin gürültüsüne Kulak vermekten, Çayın soğur, onu bile fark etmezsin. Radyoda ne çaldığı önemli değildir Bilmediğin dilde dinlediğin hiçbir ezgi Yabancı gelmez Ne çok yorgunsundur aslında Beklenmek için Olmadık anda bastıran yağmur gibi Küfredilesi yaralar vardır bağrında Aslında Uyarılmştı kalbin bu konuda Cümle içinde kullanmakla anlaşılmaz Aşk. Hatta anlamlı olmaz Saçmalarsın patavatsızca Balın tadını aldığın dudaklardır Alında Uyarılmıştı kalbin bu konuda Bilincini kapatırsın dünyaya Hiçbir atmosferik olayda Tepkin kalmaz. Sabrının sonunda ne selamet Ne de Ona bıraktığın emanet Sevincine kaynak olur. Hani demiş ya şair Ütopikti ve bilinç kaybıydı Sevmek ile sevişmek... Cinayetten zevk almak gerek. Bunalırsın ya işte böyle Alevler içindeydi Bir de yerle gökteydi Ne olursa olsun Toprak olursun. 30.07.2008 00:21 - BİGA |