Fukara……Ölüm bu, Fukara ölümü İnan hiç hesapta, yoktu sevgili! Apansız açıldı, kapı efkâra… Şipşak donatıldı, çilingir sofra, Bağdaşı kurup da çöktüm kenara… ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Kudrete el açar, hâlden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Şişeye bel verdim, çektim bir nara… Seslendim Zeus’a, ‘’Yürek ızgara!’’ Kadehe el attım, koptu yaygara… Dionysos sundu, şarap matara… Kükredi göklerden, ‘’Olma madara!’’ Eros’a dedim ki etme müdara… ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Sevdaya el açar, yârden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Zarlar istemekle, gelmez dubara! Sevenler illa ki toslar duvara… Diyorlar ki ‘’Şair, bahtın kapkara’’ ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Katreye el açar, selden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Saçlarım da aktır, aldanma kara! Çıkılan her yolda, düşülür dara… Bir kez kanadı mı, kapanmaz yara… ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Dermana el açar, emden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Pekâlâ, yem olur, her dem budala… Bininin değeri, etmez bir para! Ağarmaz ki yüzü, sürsen zımpara… Anlamaz ki aşktan, sersem zampara… ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Çakala yem olur, candan fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Belki gülecektir, bahtım bahara Elbet seveceğim, ahtım var ama Bir gün çıkacaktır, rıhtım mezara ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Hades’e el açar, demden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Kaderle cenk ettim, kastım avara! Neşeyi zerk ettim, bastım bir nara… Kederi terk ettim, astım duvara… Eros’a dedim ki etme müdara… ‘’Aç ekmeği sever, fakirse para…’’ Sevdaya el açar, yârden fukara… Son kez aşka düşsem, keşke kazara! Antakya, 12 Mayıs 2020 Ali Asafoğulları |