ADIMI SORSAN EYLÜL DİYECEĞİM
Sen bilmezsin yüreğimdekileri
Gizlenirim hüzün şiirlerinde. Ağlarım karanlık gecelerin koynunda Bir umut beklerim yüreğimin Güz sokaklarında. Sarı bir yalnızlık çıkar karşıma Her yağmur sonrası. Ölmek gibi bir şey bu Sen bilmezsin beni. Mavi akşamlara tutsak yüreğim Gülüşünü yitirmiş dudaklarım Şarkıların hüznüne terketmiş içimi. Özlemler dolar sonra dünyama Kaybolurum acılar içinde ben. Yaşamanın anlamını yitirdi benliğim Sen bunu bilmezsin. Ben, ilk soğuk kış akşamlarında ağladım : Yıllardır içimde özlem gülleri açar Ve ben , ıslak akşamlara tutsak oldum. Hep bekledim acılarım bitecek diye Zorladım özgürlüğümün demir kapılarını. Adımı sorsalar Eylül diyeceğim Hiç bilmiyorum başka mevsim ben. Gecelerse içime tutsak karanlıklarıyla Korkularımı sormayın , şimşekler çakar içimde... Yağmurlarımla ıslanır tüm dünya. İçimdeki gök yüzü , döker döker yıldızlarını. Sen bilirmisin yüreğimin sana olan tutkunluğunu Esiri olduğumu o ela gözlerinin ? Biliyorsun, seninle yeniden gelmiştim dünyaya Sensiz bu çıkmazımda acılar Nasıl yendi çaresiz yüreğimi... Gel ! ben yaşayamıyorum sensiz... GEL !.. Aygün Deniz 31.01.2021 |