İnsanız Yaşamın Kanlı Ovalarında
Durgun gönlümüzün azgın sularından
Onca dün geçiyor, göğsümüzde alev Savunmasız bir dildir taşıdığımız Unuttuk çehremize gül ekmeyi. Geç kalınmış mutlulukların ülkesine Onca gemi kalkmış, ruhumuzda mazi Vakitsiz bir yolculuk bedenimizdeki Biçemedik asla ömrümüzün değerini. Yedi yaşanmamış iklime yürüyoruz Bütün sahipsiz düşlere cengimiz var İnatçı bir hiçliğe biliyoruz savaşlar Kalleş pusularla hederken insanlar. Kimi yavan ekmek soğanla çok mutlu Kimileri bir çuval sarı altına kul oldu Onca can kalleş saldırılarla toprak oldu İnsanız biz yaşamın kanlı ovalarında. Aydınlık yarınların ıslak sahillerinde Unuttuk zamana sevgiyle hükmetmeyi Anlamsız çıkarların çıkınında ölümler Hesabı yerde kalan insanıma ne ettiler? Ellere sinmiş ölüm emri, mazeretleri çok Tortulu sancıyla düştüler yere, suçları yok İnsanlık suçu işleniyor her gün, failleri çok Kan bürümüş gözlerde bir damla yaş yok. Selahattin Yetgin |