//biz küçükken…//

sen doğudaydın
ben batıda
sen keçi güdüyordun
süphanda gabarda
ben öküz yediyordum
ıstranca yamaçlarında

baban yoksuldu senin
benim babam da
anan yamalı şalvarlıydı
benim anam da

senin iki elin vardı
on parmağın
otuz iki dişin vardı
yirmi de tırnağın
bir yüzün vardı
iki gözün
özün ve sözün
sanma farklıydı kardeş
benim de aynı

sen üzülüyordun yüreğin ezildiğinde
ben de
kanatlanıp uçuyordun sevindiğinde
ben de
uyku gelip gözler kapandığında
ananın dizi yastık oluyordu sana
biz çocuktuk kardeş
bil ki bana da

//Biz büyükken…//

büyüdük sonra biz
kaç seneler sonra
sen doğudasın gene
ben batıda
sen ekmek taşıyorsun çocuklarına
eşek katır sırtında
ben marabayım gene
çorak tarlalarda

ya da ömür tüketiyoruz
kayıp şehrin varoşlarında
kürt türk fark etmiyor
yalan mı kardeş

// benim anam çoktan öldü. Babam sağ ama yasta. Senin anan da mı öldü kardeş; senin baban da mı yasta…//

Tevfik Tekmen Ocak/2012 Lüleburgaz