Ölü bir mevsimi daha uğurladım bu gün ve başımda inanılmaz bir uğultu bir de çınlayan kulaklarım.

Sözcüklerim yamalı bu gün ve yüreğim haddinden fazla üzgün.

Günü b/ölen hangi heceyse
Hangi şiir ve insansa
Hayata tutunduğumun da ispatıdır hani:
Elbette sevmelerden geçerken yolum
Bir de sonsuzluğa uğurladığım
Ah, nasıl da düştü mutum ve gözyaşım
İçime akıttığım ne ki
Taşkın yüreğin de mezarı iken sessizlik
İnadına bunca kin ve nefret dolu cihanın
Daha çok sevebilmenin de garantisi elbet.

İçimde rüzgâr
Yüreğimde saklı nice naaş
Azgın sularda boğulan bir gemi gibi
Gel gör ki terk etmedim güvertemi.

Kaptan köşkündeyim
Hazan ve hicaz makamı
Sözcüklere soruyorum kimi zaman:
Nedir bunca insanlığın hoş gördüğü zulüm ve acı
Önce kendime çeki düzen verdiğim
Ah, bir de elimi sevdiklerimden çekemediğim.

Miadı dolan bir can’ı uğurladım bu gün
Aşkımın da hüznümün de kâhyası değil hani rüzgar
Azıcık durgun bir gün
İçimdeki kıyılara vuran bir aymazlık ki
Göğün de sandukası tıklım tıklım
Elbet göç eden canım komşum
An itibari ile bekletildiği bir boşluk
Elbet içine konulacağı o ufacık mezar.

Artık duman tütmeyecek bacasında
Ve bana tek selam veren insan
Mademki konu açıldı komşulardan.
İç içe geçen acı ve hicap
Sevgiyle ördükleri bir dünyada saklı bir t/uzakmış meğer
Gönül gözüme eşlik eden bunca hüsran
Bir devir daha kapandı işte
Eskilerden de geriye kalmadı hiç kimse.

Soğuk duvarlara dokunmayacak elleri
Soğuk bedenine nasıl yağacak kim bilir kar taneleri?
Kuşların asası ve divası
Kuşlarını çok seven o adam
Yangın yeriydi kalan geriye
Hem de uğurlayıp tüm ailesini Ahrete.
Şimdi de sen düştün ya o yola.

Gözümden düşen yaşlar ne ki?
İçim kan ağlarken.
Sözcüklerin de üşüyor elleri
Bense dokunamıyorum bile uzağa gidenlere
Yarım kaldı yine bir hikâye
Mutluluk düşmedi hem payına
Ama yetinmeyi hep bildin, canım komşum
Yetmedi pay ettin neyin varsa.

Bu, bir şiir değil belki de
Bu, ben değilim
Kefilim canım komşuma güzel yüreğine
Öncesinde de toprağa vermedik mi onca insanı?
İyiler hep mi erken gider?
Kötülere ise yok sözüm
Sadece gülen gözlerinde yaşadığını biliyordum özünün
Ve özrünse iyi bir insan olmak
Küçücük bedeninle ne çok yalnızlığa ve acıya tutsak.

Üşürdün çok hem de
Hissederdik sıcağını oturduğun evin
Ama asla ısınmazdı bedenin ve yüreğin
Ya, şimdi?
Seni şiirlerle ve rahmetle uğurlamak istedim
Ah, keşke son kez seni görseydim.

Uğurlar ola, canım komşum
Bil ki hep de saklı kalacaksın hatırımda
Titrek sesin ve ellerin
Gülümseyen yüzünde açan güllerden
Hep de bize armağan ettin
Benimse sevgim ve duam sana emanetin
Seni ve tüm sevdiklerini ben de Rabbime emanet ettim.