TOZDUĞUM ZAMANAçmıyor dağların kırın çiçeği Niye saklıyorsun bütün gerçeği Zayettin ömrümde en güzel çağı Rüzgarla savrulup tozduğun zaman Gidemedim bu ellerden uzağa Sen düşürdün beni türlü tuzağa Bağın cennet olsa girmem birdaha Adı’nın üstünü çizdiğim zaman Bilmedim sahteymiş yüze gülüşün Çağırınca koşa koşa gelişin Kabusa dönüştü gördüğüm düşüm Sırlarımı sana çözdüğüm zaman Söyledi de garip gönlüm söyledi Senin için kime minnet eyledi Bu ahmet’i rezil rüsvay eyledi Senin ellerinen gezdiğin zaman. |