der ki şair// . . . hani, bazen, bazen gidişin adı bana çakılan, çatılanan ardının saçaklarına çisil, çisil çisilenir ya hani, geceye, usul usul çivilenir de kanar ya adı yalnız, yalnız sana sızan, sızlayan tüm o melankolik "ahh" lar işte, o vakit alfabedeki tüm isimsiz, bahtsız kuşlar selam durur, kanat vurur adı sana çıkan tüm çakırkeyf dizelere işte, işte tam da o vakit der ki şair; “bir ufak kime yeter hancı sen, sen iyisi mi yağdır en büyüğünden bir sağanak, içim sancı, sofram efkar” ve şair kadar gece de, akşamdan kalma yıldızlar kadar şişenin dibi de bilir ki hiç bir şiir yazmaz, yazamaz o gelişi, gidişini yazdığı kadar… . . . // ilhanaşıcıocakikibinyirmibir |
saygılrımla
zaralıcan