Ağır hüzzam peşreviAğır! Ağır çıkıldı bu basamak Yedi düvel renklerine Bir karanfil ağıtı/ Analar çekti sonra Zılgıt dökmüş dillerini Geceden… Yasak elmalar toplandı Yarım urgan sepetlere Kapılar yangın yeri eşikler Yeni doğan/ Dilimde kekeç bir bahar eyler Zaman sökünü ahlarımı Elde kalan soluk benizli Çocukların sarı topacı Sevmek çürüğe ayrılmış Al yanaklı kızlar gibi Gün hasadında Kimsesiz… Sonra; Sonrası yok bu gecenin Sabaha ermez bu kuş Bu kanat/ Bir günlük mirasında Zaman… Bu! Ağır bir hüzzam peşrevin tınısı Yüreğimize dökülen sevdadan Soluksuz… |