Bil/mukabeleBir şeyler bekliyor Besteleniyor içimin kıyıları Bir yerlerden uzak bir yerlerden tanıdık Uzun bir yoldan gelmiş geçmiş bir konuk gibi konaklanıyor odacığım Şuracığım Derin bir yara derin bir akşam derin bir su konuyor içimin yanmış fırkatına Sen ki yakmıştın bu odun ateşini Doğmuştum bu yangından Yanarken Susarken anlatamadım ya Konuşuyor sol yanım yana yakıla Seni görmeyi özlemiştim Ve seni özlerken özlemler bir sabah ki doğmamıştı Var olmamış sabahlar beklerken Sen evimin şurası Sen ki evimin bahçesi San ki bir ateş yanarken büyütülür yangınlar San ki bir suyla büyütülür ağaçlar çimenler yeşiller Ateşten yanan toprakla yoğrulmuş Bu ten Su ile harmanlanmış bu gam bu yan içimde sönüp yanan bu değirmen misali Ateş, su, hava... Yana yakıla hep içindeyken yürümeliyim Bu yolu Yürümeliyim Senle Bir yağmura konmuş toprak Toprakla karışmış insanız Öyle bir bil mukabele Mahza |
Kaleminize gönlünüze sağlık.