Ayşe Teyze
Elinde bastonun ağır adımla.
Gelirdin bu parka kuşluk olunca. Etrafını kuşadırdık o anda. Şeker dağıtırdın gülen yüzünle. Aylar oldu çıkamayız sokağa, Hapsetti evlere bizi korona. Pencereden bakıyoruz o yana, Gözler seni arar hep Ayşe teyze. Sen mi çok tatlıydın şekerlerin mi? Yoksa billur gibi tatlı sesin mi? Biz neden bu kadar özleriz seni? Bizi özledin mi sen Ayşe teyze. Masal anlatırdın hiç usanmadan. Bastonu sallardın,lakin kızmadan. Yanından kaçardık hemen o zaman. Bizi özledin mi sen Ayşe teyze. Koronaya bastonunu sallasan. Onu korkutup buradan kaçırsan. Gene bize Alper Tunga anlatsan. Seni çok özledik, bil Ayşe teyze. |