VEDA
Bu kara sevdayı örtecek çağlar
Geçmişte donmaktan vazgeçtim artık Beyazında saklar kalbimi dağlar Yolunda yanmaktan vazgeçtim artık Geceyle yol alıp sabaha sordum Bu aciz bedeni boş yere yordum Umutlu düşleri zincire vurdum Yalana kanmaktan vazgeçtim artık Nazın büyüsüne teslim ilacım Heyacan içinde dönmez sayacım Bana huzur veren hayat ağacım Dalına konmaktan vazgeçtim artık Bir güzel gözünde kuduran selim Uğrunda savrulmuş kimsesiz yelim Gel derim gelmezsin aşındı dilim İsmini anmaktan vazgeçtim artık Kurudu özenle büyüttüğüm gül Hüzün ayım değil sevincim eylül Veda mektubumdur ey güzel gönül Beni sen sanmaktan vazgeçtim artık Furkan AYDOĞAN |