TANRI SENİ GÜL KOKULARINDAN YARATMIŞGözlerinde okyanus diplerindeki yosunların yeşili, Ve geceye dökülmüş kırmızı şaraptır saçların, Karlı bir yamaç gibi bembeyaz sînede İri iri açmış pembe kardelenler, Rengârenk bakışlar, rengârenk gülüşler, Ve daha neler neler... Her güzel renkten bir tutam katmış, Tanrı seni gökkuşağından yaratmış.. x Severken, saf, papatyalar gibi bembeyaz, temiz, Sevilirken, baharda tomurcuklanan incecik dallar gibi narin, Sevişirken, kıpkızıl gelincikler gibi, alev alevsin, Bahar çiçekleri açar ellerinin deydiği her yerde Nisan yağmurları gibidir tebessümlerin Hayat verir, devâdır gönüllerde her derde Sanki, göklerden seni yere, son cemre diye atmış Sanırım, Tanrı seni kendi sevgisinden yaratmış.. x Hasret sabahlarımın umut saçan gün ışığı, Huzur veren mavi aydınlığısın sevdâlı gecelerimin Mehtabımsın, gözbebeklerinden içtiğim umutsun, nursun Sevgi olup girersin yüreğime, ateş olursun, kor olursun... Sevdâ saçan gizemli ışıklarla, kandil kandil donatmış, Belki de Tanrı seni ayışığından yaratmış... x Bazen de, eflâtun bir hüzün kaplar yüzünü, Hercai menekşeler gibi, mahsun bakarsın Gün batımlarının hüznü vurur bakışlarına, öylece dalarsın Bilirim, şiirler doğar, şiirler dolaşır o zaman yüreğinde Hep hicranla bitmiş sevdalara dair, Öyle hüzün dolusun ki o halinle... Sanırım, güneş her mevsim hep yüreğinde batmış, Sanki Tanrı seni, bir avuç hüzünden yaratmış... x Ayışığım ol masmavi, dol gözlerime, Yaz gecelerim ol, yıldız yıldız, dökül üstüme. Isıt beni geceler boyu, yansın varsın yüreğim, Sonra serin bir seher yeli ol, ferahlat gönlümü, soluklarıma dol Başucumdaki resim; vazomdaki çiçek, bahçemdeki gülüm ol Hem her seher vakti şakıyan bülbülüm ol... Gözlerine bir tutam gizem, dudaklarına bir damla bal damlatmış Tanrı, seni mutlaka gül kokularından yaratmış... Ünal Beşkese |