ÖLÜM KARASI
bıkmadan tavaf ederken sonsuz aşkı
beyaz gölgeleri bana eşli ediyor son tebessümünü yapsa da fani dünyaya ruhu benimle duaya duruyor... kasırgalar koparsa da yokluğu içimde gidişi bir yanardağı çökertse de üzerime ama yine dayanmalıyım bu derde damlasa da ölüm karası yokluğu gözlerimden bir avuç toprak mı göstermeyecek yüzünü? bir beyaz mermer mi alacak o’nu benden? aynaya her bakışımda o beliriyor ah bu gözkapaklarım neden ağırlaşıyor? aşk dolu sabredişler kök salıyor içimde her şükredişim beni olgunlaştırıyor artık ağlamak yakarmak boşuna isyan etsem Rab’bin gider mi hoşuna? ben onunla aşık oldun her aşk’a zaten baki kalan nedir ki yaradandan başka? Fatih Albayrak 10 MAYIS 2008 TRABZON |