Ben!
Ben!!
Doğunun dil ucunda, doğdum elli sekizde Pamuk toplanmış mıydı, tarih biçilememiş Bir gece saatinde, etraf sakin, sessizce Komşu kadın ebeymiş, acı ölçülememis Ninemin önlüğüne ve küle sarmış beni Bağırmış, ağlamışım, ilk anam görmüş beni Baş aşağı sallamış, komşuya vermiş beni Gaz lambası sönükmüş, boyum seçilememiş Yakmışlar fitilini, kandili uzatmışlar Kara, kuru bir oğlan, diyerek söz etmişler Hiç susmaz mı bu oğlan, oturup gözlemişler Sabaha çıkmam diye, şerbet içilememiş Kuşluk vakti az biraz, kapatmışım gözümü Anam göz yaşlarıyla, yumuş esmer yüzümü Aylar, aylar çekmişler, bu bitmeyen nazımı Anam koynuna sarmış, benden geçilememiş H. Işık. |