Kokun gelmeden
Gönlümden uçuyor kuşlar
Kanat açarak rüzgara Kokunu almışçasına rüzgardan Bıraktı kendini Bıraktı hayatı en yüksek yerinden Uçuyormuş gibi Koşuyormuş gibi Yürüyormuş gibi salına salına Kokunu almışçasına rüzgardan Zerrecikleri tahlil ederek Masalımsı bir dağın ufuklarında Yüksekten bakan duygularla Yerlerde süründüğünü bilmeden Sanki uçuverdi hep birden Kaçarcasına Avuçlarının içinden Ne de çok sevimli idi Ama Verilen sevginin kıymetini bilmeden Serseri dolu bir özlemle Ayaklarıma takılı pranga Masmavi gökyüzünde bırakılan anılar İnceden inceye serpilmiş gizemle Ezelden mayalanmış ebede lakin Açılan yollara rağmen Mesafeler kısalmadan Özlem dolu kuşlar Uçuyor gönlümden Gelse de kokusu Bir nefes alırken pencereden Gönlümden uçuyor kuşlar Yetmiyor sen olmayınca Ufak ufak dokunuşlar Sımsıkı sarılmak var iken Yetmez gibi Bugünlerde uzağım seslerinden Yok olsun engeller, kalksın ortadan Sen gel Kokun gelmeden rüzgardan Sami Yüce 10/01/2021 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...