GİT GİDE
GİT GİDE
Sen ne bekliyorsun ki benden Ben kendimden habersizken Uzaklaşmışken ruhum bedenimden Çevrem dar- dar -dar-alıyor Git gide daralıyorum bir fasit dairede Git gide bir kaosa dönüşüyor Bir çıkış bulmalıyım erken Yahut çekip gitmeliyim buralardan Durmalı dinlenmeliyim biraz Sessiz şehir gibi olmalı ruh kentim de Bu hız bu sürat yoruyor beni Bu hayat akışı karıyor beni Çekiyor bir karanlık dehlize Bu his git gide boğuyor beni AHMET KEMAL |