Karanlıktan Aydınlığa
Yine yalnızım sokaklarda
Görünür karanlık etrafımda Sarar her yanımı amansızca Korkularını yaşatır acımasızca Koşarım durmadan çıkmaza Varamam isteğim aydınlığa Ne kadar uzak dursam da Beni karanlığıyla kaplamakta Durmadan duygularımla oynar Benliğimi içimden söker atar Kalbimi nefretiyle karalar Kimse anlamaz bunu niye yapar Bir gün güneş gibi Doğarım Karanlığı aydınlığa boğarım Girdiğim yolu yarıda bırakmadan İstediğim hedefe koşar adım |