Bir yangın ki alevler gökyüzünde.
Senin uykun kaçmıyorsa insan değilsin.
Feryad figan eder yangına düşenler.
Senin uykun kaçmıyorsa insan değilsin.

Kapatıyorsan gözünü yaşanan acılara.
Duymuyorsa kulağın yardım çığlığını.
Uzanmıyorsa elin mazluma yardıma
Ortada gezebiliyorsan insan değilsin.

Gücün yetiyorsa garibe, binip tepesine.
Doymuyorsa gözün, uyuyorsan nefsine.
Düşünmüyorsa ne götürürler ki evine.
Vicdanın sızlamıyorsa insan değilsin.

Hani dilinde düşürmezsin ya Allah adını.
Kalbin taşlamışsa kılsan da namazını.
Bir gün sende ödeyeceksin mutlak hesabını .
Helali harama katmışsan insan değilsin.

Garip Şenol söyler gerçeği yansa dilim.
Baş kaldırır zalime, gerekirse kelle veririm.
Böyle öğrendim ceddimde ben böyle derim.
Haksızlığa susuyorsan insan değilsin.