KARANLIK BASINCA
her akşam,
çiğnenir aklım, karanlık basınca... çocuk gibi ağlarım hemen, bir resim, bir hatıra benle uğraşınca... keşkelerin biri gider, biri gelir sonra... yalnızlık bir koyar ki o an, hiç sorma!.. boş sandalyelerim, boş masam... sıkıntıdan patlarım herhal, kendi kendime konuşmazsam!.. içimde olay çıkarır, içimde birikenler... ah nasıl da burnumda tüter, ah burnumun dibinde olması gerekenler!... |