Ben
Kapısını mavi düşlerin çalmadığı bir adamım ben
Bir yanı eksik diğer yanı bilinçsiz. Geceleri kabuslarla uyanan çığlık çığlığa, En kötüsü de her sabah uyanan yeni bir kabusa. Ne olduysa insanları tanıdıkça, Lüzumsuz eller tuttukça oldu sanırım. Halbuki severdim yağmurları Artık yağsa da bir yağmasa da. Kim bilir ? Neler takmışım da kafama Saçlarımda aklar. Ve titrek ellerim inanır mısın ? Kendimi anlatabildiğim tek yerken yazdıklarım. Ben içime ağlarım, kurudu çünkü gözyaşlarım. Bileklerimde olmasa da yaralar, İzini taşıyan biriyim her gidenin. Yitmiş, bitmiş her sevginin. Aynaya bakmak nedir biliyor musun ? Çünkü her yaranın izi yüzümde, gözlerimde. Her ne kadar bencil görünse de Biliyorum ki bir parçanı bulabileceğin bir yerdeyim. |