Güneş’im anneciğim, biliyor mu sun bu satırları sana yazarken içim kıyılmış gibi acıyor.
Bu gün çarşamba. Bu üçüncü çarşamba senden ayrılalı.
Üç çarşamba önce bana gelmiştin. Nedense o gün tuhaf bir gün olmuştu...
Ve ben bunu şimdi farkediyorum.
Neden mi ; o gün biraz daha kalmıştın bizde,
Fazla derken : her geldiğinde az bir zaman kalıp
’’Ben gidiyorum dersim var, işim var diye...
Daha doğrusu kronadan endişeli olduğun için kalmak istemezdin.
Haklıydın da ben de aynı endişeler içindeydim.
Sebepli veya sebepsiz hepimiz bir korku içinde yaşıyorduk...
Sonra seninle dışarı çıktım hiç yapmazdım.
O gün nedense biraz daha yanında olmak istiyordum.
Sen : ’’ anne seni şuradaki markete götüreyim istermisin’’demiştin
Ben biraz daha seninle zaman geçirmek için sevinmiş ve
Markete gidip sonra beni eve bırakmıştın.

İşte meğerse o gün ayrılık günüymüş de bilememişim.
Güneşim, şimdi tam üç çarşamba geçti yoksun !
İçimdeki acıları saramıyorum,
Gözlerimdeki yaşları durduramıyorum.
Ne olur gel , gel artık ben yaşayamıyorum.
Bazı dostların tesellisi de olmasa hiç dayanamam
Bir an da yanımdayken , bir an da şimdi yoksun !
Bazen anlayamıyorum :
Tıpkı seneler önce Almanya’dan seni daha on aylıktın alıp götürdüler ben den
İşte o gün , bu gün sanki ; o günlerde de ben senin ayrılığınla kavruluyordum
Kendimi sokaklara atıyor göz yaşlarımı dindiremiyordum.

O gün bana en kötü oyunu oynamışlardı, nasıl mı :
Seni Türkiye’ye yollamaya karar vermişlerdi.
Oysa ben bunu asla istemiyordum.
Ama yine bir oyuna getirip o gün seni Berlin’den gelen kardeşimle
Yolladılar.
O gün nasıl ölmediğime şaşıyordum
İşte o gün gibi bu gün de seni bir an da alıp gittiler.
Seni göremiyorum sesini duyamıyorum
Neredesin gel ! ne olur gel !
Ben çok kötüyüm mutsuzum !
Bu günlerde senden bir haber alayım
Ve büyük bir mucize olsun
Seni karşımda bulayım.
O gün nasıl ölmediysem
Bu gün de ölmeyeyim...
Her şey yeniden güzelleşsin .
Yeniden doğsun GÜNEŞ !!!

Aygün Deniz 07.01.2021