HAYAT SÜRERKENHerşey çocukluğumdaki gibi olsa Annem ders çalış diye uğraşsa Bense çabalasam afacanlık yapmaya Sonra affeden o melek kalbiyle beni öpse, koklasa Babam yorgun argın akşam vakti yine evine koşsa Kapıda öperek karşılasam onu, desemki; hadi bakalım sofraya Ve her pazar günü olduğu gibi otursak kahvaltı masasına Yine neşe ile hepbirlikte, yine mutlu başlasak şakalaşmaya Sanki uzansak elimizle tutacak kadar yakın o günler Güzel anıları aklımızda tutarak her an adım atığımız yeni günler Hayatın bütününde çabalarımız,aşklarımız, acılarımız hep sürecekler Geçmişle gelecek arasında gidip gelen ruhumuzdan şiir olup dile gelecekler Alev Yavuz |