Mor Giyip Canıma Kastetme!
Tüm renkler yakışır, diyorum lâkin,
Mor giyip hazalım, cana kastetme! Kalbime inecek, yavaş ol, sakin, Mor giyip güzelim, suikast etme! Seni gördüğümde, bir hoş olurum, Derbeder dolaşır, berduş olurum, Tek yudum içmeden, sarhoş olurum; Mor giyip hızmalım, beni mest etme! Ezelden vurgunum, çimen gözlere, Meftunum şen-şakrak, şirin sözlere, Atma alev alev, yakan közlere; Mor giyip öz balım, beni test etme! Sana sınırsızca, düşkünüm zaten, Kendimde değilim, şaşkınım zaten, Ebedi biricik, aşkınım zaten; Mor giyip çizmelim, eli dost etme! Nazenin yürüme, devrim dönüyor, Kararır gözlerim, ferim sönüyor, Herkes bizi Aslı, Kerem sanıyor; Mor giyip yazmalım, bana dest etme! Ak tenini sarar, begonvil tonu, Akan sular durur, sen isen konu, Her zorluğun vardır, bir mutlu sonu; Mor giyip güz gülüm, mimik-jest etme! Tacını takınmış, sende zarafet, İsmin konulmamış, yeni bir afet, Nefessiz lâl olmuş, kalmışsam affet; Mor giyip gez zalim, beni büst etme! Tabi ki kıskanır, seni el âlem, Kirpiklerin oktur, kaşların kalem, Alaca’yı yıkmaz ise de elem; Mor giyip tez ölüm, ecel istetme! 29.12.2020 Muhittin Alaca |