DİRİLİŞ
Bilinmeziz biz
Biz hariç herşey de bilinmez Bilinmezi bilen bilir halimizi Halimizdeki acizlik yutar hakikati Hakikat ki bilinmezmiş biz nerden bilelim Eşya varoldu görülen bilinmeden önce Herşeyi gören bilipte varetti. Varedilen bir türlü bilemedi varedeni Gördü O alemde kendini Kendini bilenin kendisini de bileceğini Bildirdi ama akledemedi insan kendini Kendini bilseydi çünkü bilirdi Rabbini... Bilmek istemedi halbûki istemekte vermişti Verdiğini bilsek olmazdı günah, haram Günahlarda kaybolup yandık sabah akşam Sabah uyanıp akşam uyumak Uyumak ya olursa bir daha uyanmamak Uyanmadığında gafletten uyanırsın ancak Müthiş hakikat! Ya azap ya sevap... Sevabınla kazanır, azabınla ödersin... Gelmeden önce ebedi uyanış, Uyanmadan hakikâte uyumalı varolmalı DİRİLİŞ... Mûtû kâble ente mût |