SEN ve GELİBOLU
SEN VE GELİBOLU….
Üşüyordu bitanem Gelibolu soğuğunda ellerim, Uzak diyarlardan gelmiştim, Beni tanımayanlar diyorlar ki, Daha kış başlamadı bile. Bilmez sanırlar beni, Halbuki bir ayazı vardır Gelibolumun , Sadece buz tutan değildir gözden inen yaşların Ayrıysan hele can yürekli yarinden Buz tutuğunu görürsün kalbin ile çarşıdaki iç limanın…. Kaç yıl oldu buradan gideli Ne kadar çok şeye alışmışım meğer, Daha önce deseler, İnandıramazdı kimse beni Sensizliğe tamam da, Benim gözlerinin yokluğuna alışacağıma. Aklıma bir seni, Birde yalnızlığımı alıp, Bu Gelibolu ayazında yorgan yaptım sırtıma… Üstümde daha senin yokluğunun mahzunluğu Üstelik henüz, bana arkadaş olacak Sigaramı almaya param bile yok. Offff, ulen Gelibolu offfff. Çekerken yarin yokluğunu, Birde dumanında gördüğüm Cigaram da yok….. Hava soğuk, Gelibolu’nun gecesi ayaz, Dayan be yüreğim dayan, Aydınlığa kaldı şurada biraz….. Yanına simit bile alamadığım çayın sıcaklığından Çığlıkları uyandırdı beni martıların, Buz kesilmiş, donmuş dört bir yanım, FOTO ve ŞİİR :DOĞAN ZELOVA…12 – 01 2015 – |
Hissettinmi hiç,
Ey yar, hissettin mi.
Sızladımı için yokluğumda.
Düştüm mü gözlerine,
Adımı andınmı,
Hasret hasret,
Yokluğumda.
Düştüm mü dudaklarına,
Ey sevgili.
Senin bana düştüğün gibi.
Geçtim mi yüreğinden,
Senin benden geçtiğin gibi.
Bak
Yine geceme sen aktın.
Ben seni,
Yüreğime yazdım.
Hasretime yazdım.
Yetmedi,
SENİ GECEYE YAZDIM.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)