Melamet ehli olamadık ama, çok şükür ki bizim de Can-larımız, bizi Can görenler var.

zor diyorlar aşka karşı dayanmak
zorluğuna rağmen bezemeyiz Can
kâbuslu geceden hayr’a uyanmak
kaderi kendimiz çizemeyiz Can

isimler yazarız toprağa kuma
mektub bırakırız kapıya cama
kendimize eza ederiz ama
cananları asla üzemeyiz Can

gözyaşımız olmuş suyumuz bizim
derinlere dalmak huyumuz bizim
kısa kalsa bile boyumuz bizim
biz bu sığ sularda yüzemeyiz Can

senin de gördüğün benim gördüğüm
yar için kalbime ateş dürdüğüm
topumuzu esir etti kördüğüm
Hakk yardım etmezse çözemeyiz Can

çile çekmek aşkın çırası gibi
cehennemle cennet arası gibi
yaksa bile bıçak yarası gibi
yine acısını sezemeyiz Can

bizi yakan kaynak ebedi sırdır
bir anlık güman ne huzur ne hırdır
vuslat gelmese de sevgimiz kârdır
kârımızı ipe dizemeyiz Can

kimlik kazanır aşk ile kimlikler
kurumaya durdu çayır çimlikler
maalesef devre dışı demlikler
çayımızı küpten süzemeyiz Can

yarden gelen zehir ilacmış balmış
tavizsiz sevdalar fincanda falmış
çöllerin tapusu Mecnun’da kalmış
sahibli zeminde gezemeyiz Can

umudunu sakla hep ciddiyetle
bedel ödemeye kalkış diyetle
direnelim halis muhlis niyetle
kendi sözümüzü ezemeyiz Can

derdine Can, yeni dertler ekleme
gül görmeden bülbül olup cikleme
Aydın’dan ümitvar bir söz bekleme
nâmümkün vaadler düzemeyiz Can

05. 11. 2020. Aydın Bayrakdar

Şiirime ses olan yayıncı ve şair dostum Mustafa Karaahmetoğlu’na teşekkür ediyorum.