İyi Ki Görmedin Koronayı AnnemYaşarken kıymetini bilemedim Kabrinde çoktan tenin çürümüştür Ölürken gözyaşını silemedim Kalbinde özlem nasıl bürümüştür Kaç mevsim geçti gitti anam sensiz Gelmedin hiç aklıma bir nedensiz Yapmadım ne dediysen bil kastensiz Hayatım bir şekilde yürümüştür Uzaktın oynardık hep üzgünleri Gel desen hissederdik sürgünleri Çok şükür yaşamadın bu günleri Korona çığlıkları ürümüştür Yol aldım afetlerle gündüz, gece Savaşlar, ihanetler, bela hece Öldün ya anam, dünya cenderede Virüsten keyfini mi sürüyorum Yaşlandım senin gibi, dertler aynı Dökülür tenim, sanki çalı çırpı Ecelim alnımda ki en son yazı Çaresiz dertler tenim dürümüştür Saffet Kuramaz |
Yüreğinize hüzün değmesin huzurla kalın.
Kaleminiz daim olsun.