MEVSİMLERE AĞIT
Önce karlar yağdı
Alev alev yanan yüreğime Soğudu... Her düştüğünde Daha da canımı yaktı Herbir kar tanesi... Sonra güneş doğdu içime İlkbahar güneşiydi bu... Isıtmaya gücü yetmezdi belki içimi Ama aydınlıklar getirdi rutubetli yüreğime.. Doğan bir ilkbahar güneşi... Sonra yaz sıcakları sardı bedenimi Yaktı , kavurdu... Ekili topraklar gibiyken şu bedenim Kavruldu tüm ürünlerle ümitlerim... Dağlandı.. Kurudu... Gelen bir yaz sıcağı ile... Şimdi güzü bekliyor yüreğim Gelsin uzaklardan Ilıtsın içimi.. Serinletsin yüreğimi Dualar ettirsin kavrulmuş bedenime... Bir güzün ağlayışı... |