Yeniden..Adını bilmediğim şudur diyemediğim Daima ruhumda bir acı Belki bir esintiydi alıp götüren Tatlı bir yalan gibi okşayarak. En parlak ışıktı karanlığımda Neden kayboldu benim yıldızım Düştümü penceremden Ayrıldımı yerinden. Bir sokak var burada bacakları kısa Kimsesiz yaşamdan uzak Birçok kapı var hiçbir yere açılmayan Üstlerinde burdayım yazan. Onlardan önce, onlardan sonra Geriye dönecek tüm ayrılanlar Alıp götürecek beni, alıp götürecekler Birlikte yol alacağız Yanlızlığın sığmadığı odamdan. Evvelki gün kolaydı Dün zordu Bu gün çekilmez oldu Yarını düşünürken İnancıma gücüme ne oldu Kaybettiğim her gün sicim gibi dolanarak Düşkün ve kederli. Çaresiz değilim ben Yitirmedim varlığımı Aşılayacağım kendi boyutumu Yıldızıma, belki suya, belki toprağa, Yeniden yaşayacak saksıda umutlarım Bir ses istiyorum bir ses Uyuyormu yeryüzü... Mustafa Yaman 22 aralık 2020 |