Öyle içimdesin ki.Duvarlarım yosunlu, duvarlarım kaygan, Duvarlarımdan hiç tükenmeyen sular sızıyor Tutunamıyorum artık sevgili Renklerim, gün içinde değişiyor. Soluyorum, soğuyorum, üşüyorum Güneş ulaşmıyor içerilerime Küfleniyorum, yaşlanıyorum Yalnızlıklar peşimde Dokunduğum her ıslak duvardan, Pis kokulu bir yalnızlık bulaşıyor üstüme Yapış yapış, vıcık vıcık bir yalnızlık.. Biliyorum, bütün bunlar, hep benim suçum Seni sakladığım yere ulaşamaz oldum Yollar, gitgide uzadı ve karıştı Ümidimi ısıtacak, parlatacak, Kımıldatacak bir şeylere ihtiyacım var Onun ne olduğunu biliyorum Sonu sana geliyor her cümlenin Her şeyin başı içinde ve sonundasın Bu değişmiyor, öyle içimdesin ki. Sami Arlan.. |