Fotoğraflardan Veda
Yıllar birikiyior göz yuvarlarımda
Dilimdeki cumleler bile geçen asırdan kalma Duymuyorum artık eski şarkıları radyoda Ve ne cok veda etmisim fotoğraflardaki yüzlere Heyy , hayat dedigim basit sahnedeki ona Yılları dolamışım bir bakışına Sözleri tüketmişim bir sözüne Bir bir ayıklamışım kış mevsimlerini Ve bir yazdan kalma mehtap saatinde Usulcacık veda etmişim fotoğraflardaki yüzlere Yıllar birikiyor dimağımın en dip köşelerinde Bir savaş cağından bir savaş cağına Nice vedalari izlemişim kara kutularda Gülmemiş mesela hiç, Afrikada bir cocuk Annesiz uyurmus hatta Filistinde bazıları Bazilari da elleriyle gömermis analarını Ve ben, bunlarla büyürken ne çok veda etmişim fotoğraflardaki yüzlere Yüzlerce kez sevmiş bir adam tanımıştım Yıllar boyu elinde kadehler, onun şarkılarını dinlemişim Sonra bir gün musalla taşından, omuzlarda En sevdiginin koynuna taşımışım Hey hat ben hic sevmemişim demek ki Hala yaşıyorum yüzüm göğe dönük Oysa toprak üstünde kac vedayı tatmışım fotograflardaki yüzler şahit Şahitlerim var ey yuce Rabbim, biliyorsun Yılları kovalarken ardımda kalmışların kini üzerimde Taşımaktan yorulduğumda bıraktığım her anı Kırkından sonra yeniden çıkıyor karşıma Bazan bir dost muhabbetinde bazan de tutuşuyorken ay gökte Bazen de bir fotoğrafta... Yıllar birikiyor ve kefenime sığmayacak yıllara Mahşere dek kalacak guluslerim meydan okuyacak Çığlık ata ata geldiğim sessizce gecip gittiğim dünyadan Benden geride kalanlara hatira sadece birkaç fotografta Mehmet Özcan Y. |
Hayat bir tutam hüzündür belki de...
Son nebi rasulullah efendimiz hüzün peygamberidir, serapa...
Kimbilir, bu denli çelişkili, ağır hayatın çekilir oluşu hüzünledir.
Çok saygımla Şair.