Zaman.Benimde yoluma taşlar düşecek Hayatla bağlarım koptuğu zaman Bedenim üstünde otlar bitecek Yıldızlar semada söndüğü zaman. Ne zaman büyüdük böyle erken Bir işin ucundan tutayım derken Eriştik hazana bahar görmeden Ardıma dönüp baktığım zaman Öfkemi, kavgamı, nazımı bitirdim Özlemi, sevinci, yolumu özledim Bir günü dahi kayıpsız geçmedim Gerçeğin sesini duyduğum zaman. Bilinen gerçekler bilinmez olur Yapraklar dalında seninle kurur Dünya bile dönmekten yorulur O sırlı uykuya daldığın zaman... Mustafa Yaman 15 aralık 2020 |