Ölüm bizi göze almış
ölüm bizi göze almış
üstüne gideriz ellimiz mahkum çalışmak yaşamak hayat gayesi bir devri karanlık sürüyor hüküm hazan mevsiminde hüzün payesi bir yanımız yokluk bir yan hastalık hayata hükm ediyor bir kurmaca sanki hücuma kalkmış seferberlik önümüzde çözümsüz bir bulmaca can satıyor sokakta kimi pervasız ekmek kuru yağ girmez tencereye derme çatma kat çatıyor imarsız kimin umru kim girmiş cendereye ölüm göze kestirmiş ecel evvel doktor tabip ilaç yükü yüklemez altın gümüş dolsa ne yazar düvel hiç bir sevda durup ölüm beklemez ne kadar yabancı insan insana haklı da haksızdan yana çıkınca sözü koyacaksın hangi lisana açlıktan insan kendini yakınca Ahmet Coşkun |